Feria Quarta Majoris Hebdomadæ ~ Feria privilegiata
Commemoratio: S. Aniceti Papæ et Martyris

Divinum Officium Tridentine - 1906

04-17-2019

Ad Matutinum

Ante Divinum officium
Incipit
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
Credo in Deum, Patrem omnipoténtem, Creatórem cæli et terræ.
Et in Jesum Christum, Fílium ejus únicum, Dóminum nostrum: qui concéptus est de Spíritu Sancto, natus ex María Vírgine, passus sub Póntio Piláto, crucifíxus, mórtuus, et sepúltus: descéndit ad ínferos; tértia die resurréxit a mórtuis; ascéndit ad cælos; sedet ad déxteram Dei Patris omnipoténtis: inde ventúrus est judicáre vivos et mórtuos.
Credo in Spíritum Sanctum, sanctam Ecclésiam cathólicam, Sanctórum communiónem, remissiónem peccatórum, carnis resurrectiónem, vitam ætérnam. Amen.
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
Início
Pai Nosso, que estais nos céus, santificado seja o vosso Nome, venha a nós o vosso Reino; seja feita a vossa vontade assim na terra como no Céu.
O pão nosso de cada dia nos dai hoje; Perdoai-nos as nossas dívidas, assim como nós perdoamos aos nossos devedores; e não nos deixeis cair em tentação; mas livrai-nos do mal. Amen.
Ave, Maria, Cheia de graça, o Senhor é convosco; bendita sois Vós entre as mulheres, e bendito é o fruto do vosso ventre, Jesus.
Santa Maria, Mãe de Deus, rogai por nós, pecadores, agora e na hora da nossa morte. Amen.
Creio em Deus, Pai todo-poderoso, Criador do Céu e da Terra;
e em Jesus Cristo, seu único Filho, Nosso Senhor, que foi concebido pelo poder do Espírito Santo; nasceu da Virgem Maria; padeceu sob Pôncio Pilatos, foi crucificado, morto e sepultado; desceu à mansão dos mortos; ressuscitou ao terceiro dia; subiu aos Céus, onde está sentado à direita de DeusPai todo-poderoso, de onde há-de vir a julgar os vivos e os mortos. Creio no Espírito Santo, na santa Igreja Católica; na comunhão dos Santos; na remissão dos pecados; na ressurreição da carne; na vida eterna. Amen.
℣. Abri, Senhor, +︎ os meus lábios.
℟. E a minha boca anunciará o vosso louvor.
℣. Deus, vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Louvado sejais, ó Senhor, Rei da glória eterna.
Invitatorium {Antiphona ex Psalterio secundum tempora}
Ant. Hódie, si vocem Dómini audiéritis, * Nolíte obduráre corda vestra.
Ant. Hódie, si vocem Dómini audiéritis, * Nolíte obduráre corda vestra.
Veníte, exsultémus Dómino, jubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem ejus in confessióne, et in psalmis jubilémus ei.
Ant. Hódie, si vocem Dómini audiéritis, * Nolíte obduráre corda vestra.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu ejus sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Nolíte obduráre corda vestra.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus ejus (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus ejus, et oves páscuæ ejus.
Ant. Hódie, si vocem Dómini audiéritis, * Nolíte obduráre corda vestra.
Sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Nolíte obduráre corda vestra.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus jurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Hódie, si vocem Dómini audiéritis, * Nolíte obduráre corda vestra.
Gloria omittitur
Ant. Hódie, si vocem Dómini audiéritis, * Nolíte obduráre corda vestra.
Invitatório {Antífona do Saltéio do tempo correspondente}
Ant. When you hear the voice of the Lord today * Do not harden your heart.
Ant. When you hear the voice of the Lord today * Do not harden your heart.
Come let us praise the Lord with joy: let us joyfully sing to God our saviour. Let us come before his presence with thanksgiving; and make a joyful noise to him with psalms.
Ant. When you hear the voice of the Lord today * Do not harden your heart.
For the Lord is a great God, and a great King above all gods. For the Lord will not cast off his people: for in his hand are all the ends of the earth, and the heights of the mountains are his.
Ant. Do not harden your heart.
For the sea is his, and he made it: and his hands formed the dry land. (genuflect) Come let us adore and fall down: and weep before the Lord that made us: For he is the Lord our God: and we are the people of his pasture and the sheep of his hand.
Ant. When you hear the voice of the Lord today * Do not harden your heart.
As in the provocation, according to the day of temptation in the wilderness: where your fathers tempted me, they proved me, and saw my works.
Ant. Do not harden your heart.
Forty years long was I offended with that generation, and I said: These always err in heart. And these men have not known my ways: so I swore in my wrath that they shall not enter into my rest.
Ant. When you hear the voice of the Lord today * Do not harden your heart.
Omite-se Glória
Ant. When you hear the voice of the Lord today * Do not harden your heart.
Hymnus {ex Psalterio secundum tempora}
Pange, lingua, gloriósi
Láuream certáminis,
Et super Crucis trophǽo
Dic triúmphum nóbilem,
Quáliter Redémptor orbis
Immolátus vícerit.

De paréntis protoplásti
Fraude Factor cóndolens,
Quando pomi noxiális
In necem morsu ruit,
Ipse lignum tunc notávit,
Damna ligni ut sólveret.

Hoc opus nostræ salútis
Ordo depopóscerat,
Multifórmis proditóris
Ars ut artem fálleret,
Et medélam ferret inde,
Hostis unde lǽserat.

Quando venit ergo sacri
Plenitúdo témporis,
Missus est ab arce Patris
Natus, orbis Cónditor,
Atque ventre virgináli
Carne amíctus pródiit.

Vagit infans inter arcta
Cónditus præsépia:
Membra pannis involúta
Virgo Mater álligat:
Et Dei manus pedésque
Stricta cingit fáscia.

Sempitérna sit beátæ
Trinitáti glória,
Æqua Patri, Filióque;
Par decus Paráclito:
Uníus Triníque nomen
Laudet univérsitas.
Amen.
Hino {do Saltéio do tempo correspondente}
Sing, my tongue, the glorious battle
Sing the last, the dread affray;
O'er the cross, the victor's trophy,
Sound the high triumphal lay:
Tell how Christ, the world's Redeemer,
As a victim won the day.

God, his Maker, sorely grieving
That the first-made Adam fell,
When he ate the fruit of sorrow,
Whose reward was death and hell,
Noted then this wood, the ruin
Of the ancient wood to quell.

For the work of our salvation
Needs would have his order so,
And the multiform deceiver's
Art by art would overthrow,
And from thence would bring the med'cine
Whence the insult of the foe.

Wherefore, when the sacred fullness
Of the appointed time was come,
This world's Maker left his Father,
Sent the heav'nly mansion from,
And proceeded, God Incarnate,
Of the Virgin's holy womb.

Weeps the infant in the manger
That in Bethlehem's stable stands;
And his limbs the Virgin Mother
Doth compose in swaddling bands,
Meetly thus in linen folding
Of her God the feet and hands.

To the Trinity be glory
Everlasting, as is meet;
Equal to the Father, equal
To the Son, and Paraclete:
Trinal Unity, whose praises
All created things repeat.
Amen.
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ ex Psalterio secundum tempora}
Nocturn I.
Ant. Avértit Dóminus.
Psalmus 52 [1]
52:1 Dixit insípiens in corde suo: * Non est Deus.
52:2 Corrúpti sunt, et abominábiles facti sunt in iniquitátibus: * non est qui fáciat bonum.
52:3 Deus de cælo prospéxit super fílios hóminum: * ut vídeat si est intéllegens, aut requírens Deum.
52:4 Omnes declinavérunt, simul inútiles facti sunt: * non est qui fáciat bonum, non est usque ad unum.
52:5 Nonne scient omnes qui operántur iniquitátem, * qui dévorant plebem meam ut cibum panis?
52:6 Deum non invocavérunt: * illic trepidavérunt timóre, ubi non erat timor.
52:6 Quóniam Deus dissipávit ossa eórum qui homínibus placent: * confúsi sunt, quóniam Deus sprevit eos.
52:7 Quis dabit ex Sion salutáre Israël? * cum convérterit Deus captivitátem plebis suæ, exsultábit Jacob, et lætábitur Israël.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos com leituras {Antífonas do Saltéio do tempo correspondente}
Nocturn I.
Ant. God bringeth back.
Salmo 52 [1]
52:1 Disse o parvo no seu coração: * não há Deus.
52:2 São corruptos e tornaram-se abomináveis nas suas iniquidades: * não há quem o bem faça.
52:3 Deus olhou do céu sobre os filhos dos homens: * para ver se há inteligentes, ou quem a Deus busque.
52:4 Todos se extraviaram, juntos tornaram-se inúteis: * não há quem o bem faça, não há sequer um só.
52:5 Porventura se não lembrarão todos os obreiros da iniquidade, * os que devoram o meu povo como quem pão come?
52:6 Não invocaram a Deus: * tremeram de medo onde não havia que temer.
52:7 Porque dissipou Deus os ossos daqueles que aos homens agradam: * foram confundidos, porque Deus os desprezou.
52:8 Quem enviará de Sião a salvação de Israel? * Quando Deus puser fim ao cativeiro do seu povo, regozijar-se-á Jacob e alegrar-se-á Israel.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 54 [2]
54:2 Exáudi, Deus, oratiónem meam, et ne despéxeris deprecatiónem meam: * inténde mihi, et exáudi me.
54:3 Contristátus sum in exercitatióne mea: * et conturbátus sum a voce inimíci, et a tribulatióne peccatóris.
54:4 Quóniam declinavérunt in me iniquitátes: * et in ira molésti erant mihi.
54:5 Cor meum conturbátum est in me: * et formído mortis cécidit super me.
54:6 Timor et tremor venérunt super me: * et contexérunt me ténebræ.
54:7 Et dixi: Quis dabit mihi pennas sicut colúmbæ, * et volábo, et requiéscam?
54:8 Ecce, elongávi fúgiens: * et mansi in solitúdine.
54:9 Exspectábam eum, qui salvum me fecit * a pusillanimitáte spíritus et tempestáte.
54:10 Præcípita, Dómine, dívide linguas eórum: * quóniam vidi iniquitátem, et contradictiónem in civitáte.
54:11 Die ac nocte circúmdabit eam super muros ejus iníquitas: * et labor in médio ejus, et injustítia.
54:12 Et non defécit de platéis ejus * usúra, et dolus.
54:13 Quóniam si inimícus meus maledixísset mihi, * sustinuíssem útique.
54:13 Et si is, qui óderat me, super me magna locútus fuísset, * abscondíssem me fórsitan ab eo.
54:14 Tu vero, homo unánimis: * dux meus, et notus meus:
54:15 Qui simul mecum dulces capiébas cibos: * in domo Dei ambulávimus cum consénsu.
54:16 Véniat mors super illos: * et descéndant in inférnum vivéntes:
54:16 Quóniam nequítiæ in habitáculis eórum: * in médio eórum.
54:17 Ego autem ad Deum clamávi: * et Dóminus salvábit me.
54:18 Véspere, et mane, et merídie narrábo et annuntiábo: * et exáudiet vocem meam.
54:19 Rédimet in pace ánimam meam ab his, qui appropínquant mihi: * quóniam inter multos erant mecum.
54:20 Exáudiet Deus, et humiliábit illos, * qui est ante sǽcula.
54:20 Non enim est illis commutátio, et non timuérunt Deum: * exténdit manum suam in retribuéndo.
54:21 Contaminavérunt testaméntum ejus, divísi sunt ab ira vultus ejus: * et appropinquávit cor illíus.
54:22 Mollíti sunt sermónes ejus super óleum: * et ipsi sunt jácula.
54:23 Jacta super Dóminum curam tuam, et ipse te enútriet: * non dabit in ætérnum fluctuatiónem justo.
54:24 Tu vero, Deus, dedúces eos, * in púteum intéritus.
54:24 Viri sánguinum, et dolósi non dimidiábunt dies suos: * ego autem sperábo in te, Dómine.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Avértit Dóminus captivitátem plebis suæ.
Salmo 54 [2]
54:1 Ouvi, ó Deus, a minha oração e não desprezeis a minha súplica: * atendei-me e ouvi-me.
54:2 Estou triste na minha provação: * abalado estou pela voz do inimigo e pela tribulação do pecador.
54:3 Porque me lançaram iniquidades: * e com ira me angustiaram.
54:4 Meu coração está abalado dentro de mim: * e sobre mim caiu o pavor da morte.
54:5 Temor e tremor sobre mim vieram: * e me rodearam as trevas.
54:6 Então disse:quem me dará asas como as da pomba, * para voar e repousar?
54:7 Eis que fugindo me afastei: * e permaneci na solidão.
54:8 Aguardava Aquele que me salvou * da cobardia de espírito e da tempestade.
54:9 Precipitai-os, ó Senhor, dividi as suas línguas: * pois vejo a injustiça e a contradição na cidade.
54:10 Dia e noite cercará sobre seus muros a iniquidade: * está no meio dela a labuta e a injustiça.
54:11 Não se afastam das suas praças * a usura e o dolo.
54:12 Se o ultraje viesse do meu inimigo, * por certo o teria suportado.
54:13 E, se o que me odiava tivesse falado de mim com insolência, * talvez me teria escondido dele.
54:14 Contudo, tu, ó homem unânime: * meu guia e meu amigo:
54:15 Que juntamente comigo tomavas doces manjares: * ambulávamos com consenso na casa do Senhor.
54:16 Venha a morte sobre eles: * e desçam vivos ao inferno:
54:17 Porque a malícia está nas suas moradas: * no meio deles.
54:18 Eu, porém, clamei a Deus: * e o Senhor salvar-me-á.
54:19 De tarde, de manhã e ao meio-dia narrarei e anunciarei: * e Ele ouvirá a minha voz.
54:20 Em paz Ele salvará a minha vida daqueles que me assaltam: * porque são muitos contra mim.
54:21 Deus ouvirá e humilhá-los-á, * O que é antes dos séculos.
54:22 Pois não há mudança neles e não temeram a Deus: * estendeu a sua mão para lhes retribuir.
54:23 Profanaram a sua aliança, foram divididos pela ira do seu rosto: * e o seu coração se aproximou.
54:24 Suas palavras são mais suaves que o azeite: * e as mesmas são flechas.
54:25 Descarrega sobre o Senhor os teus cuidados e Ele te sustentará: * não deixará o justo em perpétua agitação.
54:26 Contudo, Vós, ó Deus, os conduzireis * ao poço da perdição.
54:27 Homens sanguinários e enganadores não chegarão à metade dos seus dias: * eu, porém, esperei em Vós, ó Senhor.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. God bringeth back the captivity of His people.
Ant. Quóniam.
Psalmus 55 [3]
55:2 Miserére mei, Deus, quóniam conculcávit me homo: * tota die impúgnans tribulávit me.
55:3 Conculcavérunt me inimíci mei tota die: * quóniam multi bellántes advérsum me.
55:4 Ab altitúdine diéi timébo: * ego vero in te sperábo.
55:5 In Deo laudábo sermónes meos, in Deo sperávi: * non timébo quid fáciat mihi caro.
55:6 Tota die verba mea exsecrabántur: * advérsum me omnes cogitatiónes eórum in malum.
55:7 Inhabitábunt et abscóndent: * ipsi calcáneum meum observábunt.
55:8 Sicut sustinuérunt ánimam meam, pro níhilo salvos fácies illos: * in ira pópulos confrínges.
55:9 Deus, vitam meam annuntiávi tibi: * posuísti lácrimas meas in conspéctu tuo.
55:9 Sicut et in promissióne tua: * tunc converténtur inimíci mei retrórsum:
55:10 In quacúmque die invocávero te: * ecce, cognóvi, quóniam Deus meus es.
55:11 In Deo laudábo verbum, in Dómino laudábo sermónem: * in Deo sperávi, non timébo quid fáciat mihi homo.
55:12 In me sunt, Deus, vota tua, * quæ reddam, laudatiónes tibi.
55:13 Quóniam eripuísti ánimam meam de morte, et pedes meos de lapsu: * ut pláceam coram Deo in lúmine vivéntium.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. For my soul.
Salmo 55 [3]
55:1 Tende misericórdia de mim, Deus, porque me calcou o homem: * angustiou-me combatendo-me todo o dia.
55:2 Calcaram-me os meus inimigos todo o dia: * porque são muitos os que lutam contra mim.
55:3 Temerei desde a aurora: * mas esperarei em Vós.
55:4 Em Deus louvarei a minha palavra, em Deus espero: * não temerei o que me possa fazer a carne.
55:5 Todos os dias abominavam as minhas palavras: * para o mal, todos seus pensamentos eram contra mim.
55:6 Juntar-se-ão e esconder-se-ão: * espiarão todos meus passos.
55:7 Como disputaram a minha alma, por nada os salvareis: * na vossa ira despedaçareis estes povos.
55:8 Ó Deus, a Vós expus a minha vida: * tendes presente as minhas lágrimas.
55:9 Conforme a vossa promessa: * depois serão postos em fuga os meus inimigos.
55:10 Em qualquer dia que Vos invocar: * eis que conhecerei que sois o meu Deus.
55:11 Em Deus louvarei a palavra, no Senhor louvarei o seu discurso: * em Deus espero, não temerei o que o homem me possa fazer.
55:12 Em mim estão, ó Deus, os votos que Vos fiz, * os quais cumprirei com louvores.
55:13 Porque livrastes a minha alma da morte e os meus pés da queda: * para que eu seja agradável a Deus na luz dos viventes.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 56 [4]
56:2 Miserére mei, Deus, miserére mei: * quóniam in te confídit ánima mea.
56:2 Et in umbra alárum tuárum sperábo, * donec tránseat iníquitas.
56:3 Clamábo ad Deum altíssimum: * Deum qui benefécit mihi.
56:4 Misit de cælo, et liberávit me: * dedit in oppróbrium conculcántes me.
56:4 Misit Deus misericórdiam suam, et veritátem suam, * et erípuit ánimam meam de médio catulórum leónum: dormívi conturbátus.
56:5 Fílii hóminum dentes eórum arma et sagíttæ: * et lingua eórum gládius acútus.
56:6 Exaltáre super cælos, Deus, * et in omnem terram glória tua.
56:7 Láqueum paravérunt pédibus meis: * et incurvavérunt ánimam meam.
56:7 Fodérunt ante fáciem meam fóveam: * et incidérunt in eam.
56:8 Parátum cor meum, Deus, parátum cor meum: * cantábo, et psalmum dicam.
56:9 Exsúrge, glória mea, exsúrge, psaltérium et cíthara: * exsúrgam dilúculo.
56:10 Confitébor tibi in pópulis, Dómine: * et psalmum dicam tibi in géntibus:
56:11 Quóniam magnificáta est usque ad cælos misericórdia tua, * et usque ad nubes véritas tua.
56:12 Exaltáre super cælos, Deus: * et super omnem terram glória tua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Quóniam in te confídit ánima mea.
Salmo 56 [4]
56:1 Tende piedade de mim, ó Deus, tende piedade de mim: * porque em Vós confia a minha alma.
56:2 Na sombra de vossas asas esperarei, * até que a iniquidade passe.
56:3 Clamarei ao Deus altíssimo: * ao Deus que tanto bem me tem feito.
56:4 Enviou do céu e me livrou: * cobriu de desonra os que me calcavam.
56:5 Deus enviou a sua misericórdia e a sua verdade, * e tirou a minha alma do meio dos jovens leões: dormi conturbado.
56:6 Os filhos dos homens têm dentes que são armas e setas: * e a sua língua é uma espada aguda.
56:7 Exaltai-Vos sobre os céus, ó Deus, * e a vossa glória sobre toda a terra.
56:8 Eles preparam laços para os meus pés: * e curvaram a minha alma.
56:9 Cavaram ante mim uma cova: * e caíram nela.
56:10 Meu coração, ó Deus, está preparado: * cantarei e entoarei salmos.
56:11 Levanta-te, glória minha, levanta-te, saltério e cítara: * levantar-me-ei à aurora.
56:12 Louvar-Vos-ei entre os povos, ó Senhor: * e entoar-Vos-ei salmos entre as gentes.
56:13 Porque a vossa misericórdia foi exaltada até aos céus * e a vossa verdade até às nuvens.
56:14 Exaltai-Vos sobre os céus, ó Deus: * e a vossa glória acima de toda a terra.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. For my soul trusteth in Thee.
Ant. Juste judicáte.
Psalmus 57 [5]
57:2 Si vere útique justítiam loquímini: * recta judicáte, fílii hóminum.
57:3 Étenim in corde iniquitátes operámini: * in terra injustítias manus vestræ concínnant.
57:4 Alienáti sunt peccatóres a vulva, erravérunt ab útero: * locúti sunt falsa.
57:5 Furor illis secúndum similitúdinem serpéntis: * sicut áspidis surdæ, et obturántis aures suas,
57:6 Quæ non exáudiet vocem incantántium: * et venéfici incantántis sapiénter.
57:7 Deus cónteret dentes eórum in ore ipsórum: * molas leónum confrínget Dóminus.
57:8 Ad níhilum devénient tamquam aqua decúrrens: * inténdit arcum suum donec infirméntur.
57:9 Sicut cera, quæ fluit, auferéntur: * supercécidit ignis, et non vidérunt solem.
57:10 Priúsquam intellégerent spinæ vestræ rhamnum: * sicut vivéntes, sic in ira absórbet eos.
57:11 Lætábitur justus cum víderit vindíctam: * manus suas lavábit in sánguine peccatóris.
57:12 Et dicet homo: Si útique est fructus justo: * útique est Deus júdicans eos in terra.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Judge uprightly.
Salmo 57 [5]
57:1 Se veramente falais justiça: * julgai com rectidão, ó filhos dos homens.
57:2 De facto, obrais iniquidade no vosso coração: * e as vossas mãos tramam injustiças na terra.
57:3 Os pecadores alienaram-se desde o ventre, vaguearam desde o útero: * disseram falsidades.
57:4 Sua loucura é semelhante à da serpente: * e à da surda áspide, que fecha os seus ouvidos,
57:5 Que não ouve a voz dos encantadores: * nem a do mago que encanta segundo a sua arte.
57:6 Deus quebrar-lhes-á os dentes na sua boca: * o Senhor quebrará as queixadas desses leões.
57:7 Serão reduzidos a nada como água que passa: * curvará o seu arco até que sejam abatidos.
57:8 Como a cera que se derrete serão destruídos: * caiu fogo em cima deles e não viram mais o sol.
57:9 Antes que os vossos espinhos se convertam num arbusto: * Ele devorá-los-á na sua ira ainda vivos.
57:10 Alegrar-se-á o justo ao ver a vingança: * lavará as suas mãos no sangue do pecador.
57:11 O homem dirá: se de certo há fruto para o justo: * de certo há um Deus que os julga sobre a terra.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 58 [6]
58:2 Éripe me de inimícis meis, Deus meus: * et ab insurgéntibus in me líbera me.
58:3 Éripe me de operántibus iniquitátem: * et de viris sánguinum salva me.
58:4 Quia ecce cepérunt ánimam meam: * irruérunt in me fortes.
58:5 Neque iníquitas mea, neque peccátum meum, Dómine: * sine iniquitáte cucúrri, et diréxi.
58:6 Exsúrge in occúrsum meum, et vide: * et tu, Dómine, Deus virtútum, Deus Israël,
58:6 Inténde ad visitándas omnes gentes: * non misereáris ómnibus, qui operántur iniquitátem.
58:7 Converténtur ad vésperam: et famem patiéntur ut canes, * et circuíbunt civitátem.
58:8 Ecce, loquéntur in ore suo, et gládius in lábiis eórum: * quóniam quis audívit?
58:9 Et tu, Dómine, deridébis eos: * ad níhilum dedúces omnes gentes.
58:10 Fortitúdinem meam ad te custódiam, quia, Deus, suscéptor meus es: * Deus meus, misericórdia ejus prævéniet me.
58:12 Deus osténdet mihi super inimícos meos, ne occídas eos: * nequándo obliviscántur pópuli mei.
58:12 Dispérge illos in virtúte tua: * et depóne eos, protéctor meus, Dómine:
58:13 Delíctum oris eórum, sermónem labiórum ipsórum: * et comprehendántur in supérbia sua.
58:13 Et de exsecratióne et mendácio annuntiabúntur in consummatióne: * in ira consummatiónis, et non erunt.
58:14 Et scient quia Deus dominábitur Jacob: * et fínium terræ.
58:15 Converténtur ad vésperam: et famem patiéntur ut canes, * et circuíbunt civitátem.
58:16 Ipsi dispergéntur ad manducándum: * si vero non fúerint saturáti, et murmurábunt.
58:17 Ego autem cantábo fortitúdinem tuam: * et exsultábo mane misericórdiam tuam.
58:17 Quia factus es suscéptor meus, * et refúgium meum, in die tribulatiónis meæ.
58:18 Adjútor meus, tibi psallam, quia, Deus, suscéptor meus es: * Deus meus, misericórdia mea.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Juste judicáte fílii hóminum.
Salmo 58 [6]
58:1 Salvai-me, meu Deus, dos meus inimigos: * e livrai-me dos que se levantam contra mim.
58:2 Livrai-me dos que praticam a iniquidade: * e salvai-me dos homens sanguinários.
58:3 Pois eis que tomaram a minha alma: * sobre mim vieram fortes homens.
58:4 Não, por minha iniquidade ou por pecado meu, ó Senhor: * sem iniquidade segui e ordenei os meus passos.
58:5 Levantai-Vos em meu encontro e considerai: * e Vós, Senhor, Deus dos exércitos, Deus de Israel,
58:6 Cuidai de visitar todas as gentes: * não useis de piedade com todos os que obram iniquidade.
58:7 Retornarão à tarde e terão fome como cães: * e rodearão a cidade.
58:8 Eis que falarão com sua boca e uma espada estará nos seus lábios: * porque quem ouviu?
58:9 Vós, ó Senhor, zombareis deles: * reduzireis a nada todas as gentes.
58:10 Depositarei em Vós a minha fortaleza, pois, ó Deus, sois o meu defensor: * a misericórdia do meu Deus antecipar-se-á.
58:11 Deus dar-me-á a ver sobre os meus inimigos, não os mateis: * para que se não esqueça o meu povo.
58:12 Dispersai-os com vosso poder: * e os abatei, ó Senhor, protector meu:
58:13 Pelo pecado da sua boca, pelas palavras dos seus lábios: * e fiquem presos na sua mesma soberba.
58:14 Publicar-se-ão as suas execrações e mentiras na consumação: * serão convencidos pela vossa ira e não subsistirão mais.
58:15 Saberão que Deus reinará sobre Jacob: * e até aos confins da terra.
58:16 Retornarão à tarde e terão fome como cães, * e rodearão a cidade.
58:17 Andarão dispersos à busca de comer: * e, se não forem veramente saciados, murmurarão.
58:18 Eu, porém, cantarei a vossa fortaleza: * e celebrarei com alegria desde manhã a vossa misericórdia.
58:19 Pois Vos fizestes meu protector, * e meu refúgio no dia da minha tribulação.
58:20 Vos cantarei, protector meu, pois, ó Deus, sois o meu defensor: * Deus meu, misericórdia minha.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Judge uprightly O ye sons of men.
Ant. Da nobis.
Psalmus 59 [7]
59:3 Deus, repulísti nos, et destruxísti nos: * irátus es, et misértus es nobis.
59:4 Commovísti terram, et conturbásti eam: * sana contritiónes ejus, quia commóta est.
59:5 Ostendísti pópulo tuo dura: * potásti nos vino compunctiónis.
59:6 Dedísti metuéntibus te significatiónem: * ut fúgiant a fácie arcus:
59:7 Ut liberéntur dilécti tui: * salvum fac déxtera tua, et exáudi me.
59:8 Deus locútus est in sancto suo: * lætábor, et partíbor Síchimam: et convállem tabernaculórum metíbor.
59:9 Meus est Gálaad, et meus est Manásses: * et Éphraim fortitúdo cápitis mei.
59:9 Juda rex meus: * Moab olla spei meæ.
59:10 In Idumǽam exténdam calceaméntum meum: * mihi alienígenæ súbditi sunt.
59:11 Quis dedúcet me in civitátem munítam? * quis dedúcet me usque in Idumǽam?
59:12 Nonne tu, Deus, qui repulísti nos? * et non egrediéris, Deus, in virtútibus nostris?
59:13 Da nobis auxílium de tribulatióne: * quia vana salus hóminis.
59:14 In Deo faciémus virtútem: * et ipse ad níhilum dedúcet tribulántes nos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Give us.
Salmo 59 [7]
59:1 Deus, repelistes-nos e destruístes-nos: * Vos irastes, porém, tivestes piedade de nós.
59:2 Fizestes estremecer a terra e a conturbastes: * sarai as suas chagas, pois está abalada.
59:3 Mostrastes ao vosso povo dificuldades: * destes-nos a beber o vinho da amargura.
59:4 Destes aos que Vos temem um sinal: * para que fujam à face do arco:
59:5 Para que sejam livres os vossos amados: * salvai-me com vossa dextra e ouvi-me.
59:6 Deus falou no seu santuário, alegrar-me-ei: * e repartirei a Siquém e medirei o vale dos Tabernáculos.
59:7 Meu é Galaad e meu é Manassés: * e Efraim é a força da minha cabeça.
59:8 Judá é o meu rei: * o Moab é o vaso da minha esperança.
59:9 Estenderei o meu calçado sobre a Idumeia: * os estrangeiros estar-me-ão sujeitos.
59:10 Quem me conduzirá à cidade fortificada? * Quem me conduzirá até à Idumeia?
59:11 Não fostes Vós, ó Deus, que nos repelistes? * Não vireis Vós, ó Deus, com os nossos exércitos?
59:12 Dai-nos auxílio na tribulação: * pois é vã a salvação do homem.
59:13 Com Deus faremos proezas: * e Ele mesmo reduzirá a nada os que nos afligem.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 60 [8]
60:2 Exáudi, Deus, deprecatiónem meam: * inténde oratióni meæ.
60:3 A fínibus terræ ad te clamávi: * dum anxiarétur cor meum, in petra exaltásti me.
60:4 Deduxísti me, quia factus es spes mea: * turris fortitúdinis a fácie inimíci.
60:5 Inhabitábo in tabernáculo tuo in sǽcula: * prótegar in velaménto alárum tuárum.
60:6 Quóniam tu, Deus meus, exaudísti oratiónem meam: * dedísti hereditátem timéntibus nomen tuum.
60:7 Dies super dies regis adícies: * annos ejus usque in diem generatiónis et generatiónis.
60:8 Pérmanet in ætérnum in conspéctu Dei: * misericórdiam et veritátem ejus quis requíret?
60:9 Sic psalmum dicam nómini tuo in sǽculum sǽculi: * ut reddam vota mea de die in diem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Da nobis Dómine auxílium de tribulatióne.
Salmo 60 [8]
60:1 Ouvi, ó Deus, a minha súplica: * atendei à minha oração.
60:2 Dos confins da terra clamei a Vós: * quando o meu coração estava angustiado, numa rocha me erguestes.
60:3 Guiastes-me, pois Vos fizestes a minha esperança: * uma torre sólida contra o inimigo.
60:4 Habitarei para sempre no vosso tabernáculo: * abrigar-me-ei à sombra de vossas asas.
60:5 Porque Vós, Deus meu, ouvistes a minha oração: * destes uma herança aos que temem o vosso nome.
60:6 Acrescentareis dias aos dias do Rei: * os seus anos durarão de geração em geração.
60:7 Ele permanece eternamente na presença de Deus: * quem buscará a sua misericórdia e verdade?
60:8 Assim cantarei um salmo ao vosso nome pelos séculos dos séculos: * para cumprir sem cessar os meus votos.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Give us help from trouble, O Lord.
Ant. Nonne Deo.
Psalmus 61 [9]
61:2 Nonne Deo subjécta erit ánima mea? * ab ipso enim salutáre meum.
61:3 Nam et ipse Deus meus, et salutáris meus: * suscéptor meus, non movébor ámplius.
61:4 Quoúsque irrúitis in hóminem? * interfícitis univérsi vos: tamquam paríeti inclináto et macériæ depúlsæ?
61:5 Verúmtamen prétium meum cogitavérunt repéllere, cucúrri in siti: * ore suo benedicébant, et corde suo maledicébant.
61:6 Verúmtamen Deo subjécta esto, ánima mea: * quóniam ab ipso patiéntia mea.
61:7 Quia ipse Deus meus, et salvátor meus: * adjútor meus, non emigrábo.
61:8 In Deo salutáre meum, et glória mea: * Deus auxílii mei, et spes mea in Deo est.
61:9 Speráte in eo omnis congregátio pópuli, effúndite coram illo corda vestra: * Deus adjútor noster in ætérnum.
61:10 Verúmtamen vani fílii hóminum, mendáces fílii hóminum in statéris: * ut decípiant ipsi de vanitáte in idípsum.
61:11 Nolíte speráre in iniquitáte, et rapínas nolíte concupíscere: * divítiæ si áffluant, nolíte cor appónere.
61:12 Semel locútus est Deus, duo hæc audívi, quia potéstas Dei est, et tibi, Dómine, misericórdia: * quia tu reddes unicuíque juxta ópera sua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Doth not my soul.
Salmo 61 [9]
61:1 Porventura a minha alma não há-de estar sujeita a Deus? * Pois vem d’Ele a minha salvação.
61:2 Porquanto Ele é o meu Deus e o meu Salvador: * é minha defesa, não serei jamais abalado.
61:3 Até quando um homem confrontareis? * Todos matais, como a uma parede desnivelada e a um muro abalado?
61:4 Certamente meditaram tirar-me a minha dignidade, sedento corri: * com sua boca me bendiziam e com seu coração me maldiziam.
61:5 Porém, tu, ó alma minha, conserva-te sujeita a Deus: * porque d’Ele é que vem a minha paciência.
61:6 Pois Ele é meu Deus e meu salvador: * é minha defesa, não serei movido.
61:7 Em Deus está a minha salvação e a minha glória: * Deus é o meu socorro e em Deus está a minha esperança.
61:8 Esperai n’Ele todos os constituintes do povo, expandi-Lhe vossos corações: * Deus é o nosso protector eternamente.
61:9 Vãos, porém, são os filhos dos homens, mentirosos os filhos dos homens em balanças: * juntos conspiram enganos por vaidade.
61:10 Não confieis na iniquidade, nem cobiceis rapinas: * se abundardes em riquezas, não queirais pôr nelas vosso coração.
61:11 Deus falou uma vez, estas duas cousas ouvi:que o poder pertence a Deus e a Vós, ó Senhor, a misericórdia: * pois dareis a cada um segundo as suas obras.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 63 [10]
63:2 Exáudi, Deus, oratiónem meam cum déprecor: * a timóre inimíci éripe ánimam meam.
63:3 Protexísti me a convéntu malignántium: * a multitúdine operántium iniquitátem.
63:4 Quia exacuérunt ut gládium linguas suas: * intendérunt arcum rem amáram, ut sagíttent in occúltis immaculátum.
63:6 Súbito sagittábunt eum, et non timébunt: * firmavérunt sibi sermónem nequam.
63:6 Narravérunt ut abscónderent láqueos: * dixérunt: Quis vidébit eos?
63:7 Scrutáti sunt iniquitátes: * defecérunt scrutántes scrutínio.
63:7 Accédet homo ad cor altum: * et exaltábitur Deus.
63:8 Sagíttæ parvulórum factæ sunt plagæ eórum: * et infirmátæ sunt contra eos linguæ eórum.
63:9 Conturbáti sunt omnes qui vidébant eos: * et tímuit omnis homo.
63:10 Et annuntiavérunt ópera Dei, * et facta ejus intellexérunt.
63:11 Lætábitur justus in Dómino, et sperábit in eo, * et laudabúntur omnes recti corde.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Nonne Deo subjécta erit ánima mea.
Salmo 63 [10]
63:1 Ouvi, ó Deus, a minha oração quando Vos rogo: * livrai a minha alma do temor do inimigo.
63:2 Defendestes-me da conspiração dos malignos: * da multidão dos que praticam a iniquidade.
63:3 Pois aguçaram as suas línguas como a espada: * curvaram o arco envenenado, para de emboscada assetear o inocente.
63:4 De súbito o assetearão sem temor algum: * obstinaram-se na sua depravada resolução.
63:5 Convencionaram esconder laços: * e disseram:quem os verá?
63:6 Inventaram crimes: * cansaram-se a esquadrinhar manhas.
63:7 O homem penetrará até ao fundo do coração: * e Deus será exaltado.
63:8 As flechas das crianças são as suas feridas: * e as suas línguas contra eles perderam a força.
63:9 Todos os que os viam ficaram abalados: * e todo o homem temeu.
63:10 Anunciaram as obras de Deus, * e compreenderam os seus actos.
63:11 Alegrar-se-á o justo no senhor e esperará n’Ele, * e serão louvados todos os de coração recto.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Doth not my soul wait upon God?
Ant. Benedícite.
Psalmus 65 [11]
65:1 Jubiláte Deo, omnis terra, psalmum dícite nómini ejus: * date glóriam laudi ejus.
65:3 Dícite Deo: Quam terribília sunt ópera tua, Dómine! * in multitúdine virtútis tuæ mentiéntur tibi inimíci tui.
65:4 Omnis terra adóret te, et psallat tibi: * psalmum dicat nómini tuo.
65:5 Veníte, et vidéte ópera Dei: * terríbilis in consíliis super fílios hóminum.
65:6 Qui convértit mare in áridam, in flúmine pertransíbunt pede: * ibi lætábimur in ipso.
65:7 Qui dominátur in virtúte sua in ætérnum, óculi ejus super gentes respíciunt: * qui exásperant non exalténtur in semetípsis.
65:8 Benedícite, gentes, Deum nostrum: * et audítam fácite vocem laudis ejus,
65:9 Qui pósuit ánimam meam ad vitam: * et non dedit in commotiónem pedes meos.
65:10 Quóniam probásti nos, Deus: * igne nos examinásti, sicut examinátur argéntum.
65:11 Induxísti nos in láqueum, posuísti tribulatiónes in dorso nostro: * imposuísti hómines super cápita nostra.
65:12 Transívimus per ignem et aquam: * et eduxísti nos in refrigérium.
65:13 Introíbo in domum tuam in holocáustis: * reddam tibi vota mea, quæ distinxérunt lábia mea.
65:14 Et locútum est os meum, * in tribulatióne mea.
65:15 Holocáusta medulláta ófferam tibi cum incénso aríetum: * ófferam tibi boves cum hircis.
65:16 Veníte, audíte, et narrábo, omnes, qui timétis Deum: * quanta fecit ánimæ meæ.
65:17 Ad ipsum ore meo clamávi, * et exaltávi sub lingua mea.
65:18 Iniquitátem si aspéxi in corde meo, * non exáudiet Dóminus.
65:19 Proptérea exaudívit Deus, * et atténdit voci deprecatiónis meæ.
65:20 Benedíctus Deus, * qui non amóvit oratiónem meam, et misericórdiam suam a me.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. O bless our God.
Salmo 65 [11]
65:1 Aclamai a Deus, habitantes todos da terra, cantai salmos ao seu nome: * tributai-Lhe gloriosos louvores.
65:2 Dizei a Deus:quão terríveis são as vossas obras, ó Senhor! * No vosso imenso poder vossos inimigos Vos dirigem mentiras.
65:3 Toda a terra Vos adore e Vos cante: * que cante salmos ao vosso nome.
65:4 Vinde e vede as obras de Deus: * terrível nos planos sobre os filhos dos homens.
65:5 Ele converteu o mar em terra seca, pelo rio passarão a pé: * ali com Ele nos alegraremos.
65:6 Ele domina pelo seu poder para sempre, os seus olhos contemplam as gentes: * os que o irritam se não exaltem a si mesmos.
65:7 Bendizei, ó gentes, o nosso Deus: * e fazei que se ouça a voz do seu louvor,
65:8 É Ele que tem conservado a minha vida: * e não permitiu que meus pés vacilassem.
65:9 Porquanto nos provastes, ó Deus: * com fogo nos examinastes, como se examina a prata.
65:10 Deixastes-nos cair no laço, carregastes de tribulações as nossas costas: * pusestes homens sobre as nossas cabeças.
65:11 Passámos pelo fogo e pela água: * mas conduzistes-nos a um lugar fresco.
65:12 Entrarei na vossa casa com holocaustos: * pagar-Vos-ei os meus votos, que meus lábios pronunciaram.
65:13 Que proferiu a minha boca, * na minha tribulação.
65:14 Oferecer-Vos-ei holocaustos gordos com o fumo dos carneiros: * oferecer-Vos-ei bois com cabritos.
65:15 Vinde, ouvi e narrarei, a todos vós que temeis a Deus: * o que Ele fez à minha alma.
65:16 A Ele com minha boca clamei, * e com minha língua O exaltei.
65:17 Se tivesse visto a iniquidade no meu coração, * o Senhor me não ouviria.
65:18 Por isso me ouviu Deus, * e atendeu à voz da minha súplica.
65:19 Bendito seja Deus, * que não rejeitou a minha oração, nem retirou de mim a sua misericórdia.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 67 [12]
67:2 Exsúrgat Deus, et dissipéntur inimíci ejus, * et fúgiant qui odérunt eum, a fácie ejus.
67:3 Sicut déficit fumus, defíciant: * sicut fluit cera a fácie ignis, sic péreant peccatóres a fácie Dei.
67:4 Et justi epuléntur, et exsúltent in conspéctu Dei: * et delecténtur in lætítia.
67:5 Cantáte Deo, psalmum dícite nómini ejus: * iter fácite ei, qui ascéndit super occásum: (fit reverentia) Dóminus nomen illi.
67:5 Exsultáte in conspéctu ejus: * turbabúntur a fácie ejus, patris orphanórum et júdicis viduárum.
67:6 Deus in loco sancto suo: * Deus, qui inhabitáre facit uníus moris in domo:
67:7 Qui edúcit vinctos in fortitúdine, * simíliter eos qui exásperant, qui hábitant in sepúlcris.
67:8 Deus, cum egrederéris in conspéctu pópuli tui, * cum pertransíres in desérto:
67:9 Terra mota est, étenim cæli distillavérunt a fácie Dei Sínai, * a fácie Dei Israël.
67:10 Plúviam voluntáriam segregábis, Deus, hereditáti tuæ: * et infirmáta est, tu vero perfecísti eam.
67:11 Animália tua habitábunt in ea: * parásti in dulcédine tua páuperi, Deus.
67:12 Dóminus dabit verbum evangelizántibus, * virtúte multa.
67:13 Rex virtútum dilécti dilécti: * et speciéi domus divídere spólia.
67:14 Si dormiátis inter médios cleros, pennæ colúmbæ deargentátæ, * et posterióra dorsi ejus in pallóre auri.
67:15 Dum discérnit cæléstis reges super eam, nive dealbabúntur in Selmon: * mons Dei, mons pinguis.
67:16 Mons coagulátus, mons pinguis: * ut quid suspicámini montes coagulátos?
67:17 Mons, in quo beneplácitum est Deo habitáre in eo: * étenim Dóminus habitábit in finem.
67:18 Currus Dei decem míllibus múltiplex, míllia lætántium: * Dóminus in eis in Sina in sancto.
67:19 Ascendísti in altum, cepísti captivitátem: * accepísti dona in homínibus.
67:19 Étenim non credéntes, * inhabitáre Dóminum Deum.
67:20 Benedíctus Dóminus die quotídie: * prósperum iter fáciet nobis Deus salutárium nostrórum.
67:21 Deus noster, Deus salvos faciéndi: * et Dómini Dómini éxitus mortis.
67:22 Verúmtamen Deus confrínget cápita inimicórum suórum: * vérticem capílli perambulántium in delíctis suis.
67:23 Dixit Dóminus: Ex Basan convértam, * convértam in profúndum maris:
67:24 Ut intingátur pes tuus in sánguine: * lingua canum tuórum ex inimícis, ab ipso.
67:25 Vidérunt ingréssus tuos, Deus: * ingréssus Dei mei: regis mei qui est in sancto.
67:26 Prævenérunt príncipes conjúncti psalléntibus: * in médio juvenculárum tympanistriárum.
67:27 In ecclésiis benedícite Deo Dómino, * de fóntibus Israël.
67:28 Ibi Bénjamin adolescéntulus: * in mentis excéssu.
67:28 Príncipes Juda, duces eórum: * príncipes Zábulon, príncipes Néphtali.
67:29 Manda, Deus, virtúti tuæ: * confírma hoc, Deus, quod operátus es in nobis.
67:30 A templo tuo in Jerúsalem, * tibi ófferent reges múnera.
67:31 Íncrepa feras arúndinis, congregátio taurórum in vaccis populórum: * ut exclúdant eos, qui probáti sunt argénto.
67:32 Díssipa gentes, quæ bella volunt: vénient legáti ex Ægýpto: * Æthiópia prævéniet manus ejus Deo.
67:33 Regna terræ, cantáte Deo: * psállite Dómino.
67:34 Psállite Deo, qui ascéndit super cælum cæli, * ad Oriéntem.
67:35 Ecce dabit voci suæ vocem virtútis, date glóriam Deo super Israël, * magnificéntia ejus, et virtus ejus in núbibus.
67:36 Mirábilis Deus in sanctis suis, Deus Israël ipse dabit virtútem, et fortitúdinem plebi suæ, * benedíctus Deus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Benedícite gentes Deum nóstrum.
Salmo 67 [12]
67:1 Levante-se Deus e sejam dispersos os seus inimigos, * e da sua presença fujam os que o odeiam.
67:2 Se desvaneçam assim como se desvanece o fumo: * assim como se derrete a cera diante do fogo, assim pereçam os pecadores ante Deus.
67:3 Os justos, porém, banqueteiem-se e regozijem-se na presença de Deus: * e com alegria se alegrem.
67:4 Cantai a Deus, cantai salmos ao seu nome: * abri o caminho Àquele que sobe para o ocidente: (inclinar a cabeça) O Senhor é o seu nome.
67:5 Regozijai-vos diante d’Ele: * perturbar-se-ão diante d’Ele, Ele é o pai dos órfãos e o juiz das viúvas.
67:6 Deus está no seu lugar santo: * é Deus que faz habitar na casa os solitários:
67:7 Que põe em liberdade os cativos com seu poder, * mesmo aqueles que o irritam, os quais moram nos sepulcros.
67:8 Ó Deus, quando saíeis à frente de vosso povo, * quando atravessáveis o deserto:
67:9 A terra tremeu e os céus destilaram, ante a face do Deus do Sinai, * diante do Deus de Israel.
67:10 Ó Deus, reservastes uma chuva abundante para a vossa herança: * e, quando ela enfraqueceu, Vós a aperfeiçoastes.
67:11 Nela morarão as vossas criaturas: * na vossa doçura, ó Deus, provestes o pobre.
67:12 O Senhor dará a palavra aos que anunciam a boa nova, * com grande coragem.
67:13 Rei dos exércitos será do amado, do amado: * e a formosura da casa repartirá os despojos.
67:14 Se dormirdes entre vossos despojos, sereis como as penas prateadas da pomba, * e o brilho flavo do ouro na extremidade do seu dorso.
67:15 Enquanto o Altíssimo dispersa os reis sobre a terra, ficarão brancos com neve em Selmon: * o monte de Deus é monte farto.
67:16 Monte escarpado, monte fecundo: * porém, porque pensais em outros montes escarpados?
67:17 Um monte em que aprouve a Deus morar: * de facto, lá o Senhor habitará perpetuamente.
67:18 O carro de Deus é assistido por dez milhares, milhares alegram-se: * o Senhor está entre eles em Sinai, no seu santuário.
67:19 Subistes ao alto, cativos levastes convosco: * pelos homens recebestes dons.
67:20 Mesmo pelos descrentes, * habitava o Senhor Deus.
67:21 Bendito seja o Senhor quotidianamente: * o Deus da nossa salvação fazer-nos-á a jornada próspera.
67:22 Nosso Deus é o Deus que salva: * e ao Senhor, ao Senhor pertence livrar da morte.
67:23 Contudo, Deus quebrará as cabeças dos seus inimigos: * a moleira cabeluda dos que passeiam nos seus pecados.
67:24 O Senhor disse:de Basã os farei volver, * do fundo do mar volver os farei:
67:25 Para que o teu pé seja mergulhado no sangue: * de teus inimigos e também a língua de teus cães.
67:26 Eles viram a vossas procissões, ó Deus: * as procissões do meu Deus:do meu rei, que está no santuário.
67:27 Adiante foram os príncipes, juntamente com os cantores: * no meio das donzelas que tocavam timbales.
67:28 Nas igrejas bendizei o Senhor Deus, * vós da estirpe de Israel.
67:29 Ali estava o jovem Benjamim: * em êxtase mental.
67:30 Os príncipes de Judá, seus comandantes: * os príncipes de Zabulon, os príncipes de Neftali.
67:31 Ó Deus, mostrai o vosso poder: * confirmai, ó Deus, aquilo que fizestes entre nós.
67:32 Desde o vosso templo em Jerusalém, * os reis oferecer-Vos-ão dons.
67:33 Reprimi essas feras dos canaviais, esses povos congregados como touros entre vacas: * para lançar fora os que foram provados como a prata.
67:34 Dissipai as gentes que querem guerras:virão embaixadores do Egipto: * a Etiópia adiantar-se-á a estender as mãos para Deus.
67:35 Reinos da terra, cantai a Deus: * salmodiai ao Senhor.
67:36 Salmodiai a Deus, que se eleva sobre todos os céus, * para Oriente.
67:37 Eis dará à sua voz força, dai glória a Deus pelo que fez em Israel, * a sua magnificência e o seu poder está nas nuvens.
67:38 Deus é admirável nos seus santos, o Deus de Israel, Ele mesmo dará poder e fortaleza ao seu povo, * bendito seja Deus.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. O bless our God ye people.
℣. Ne perdas cum ímpiis, Deus, ánimam meam.
℟. Et cum viris sánguinum vitam meam.
℣. Take not away my soul, O God, with the wicked.
℟. Nor my life with bloody men.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. A vínculis peccatórum nostrórum absólvat nos omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
Absolvição. May the Almighty and merciful Lord loose us from the bonds of our sins. Amen.

℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ille nos benedícat, qui sine fine vivit et regnat. Amen.

Lectio 1
De Jeremía Prophéta
Jer 17:13-18
13 Exspectátio Israël, Dómine: omnes, qui te derelínquunt, confundéntur: recedéntes a te, in terra scribéntur: quóniam dereliquérunt venam aquárum vivéntium Dóminum.
14 Sana me, Dómine, et sanábor: salvum me fac, et salvus ero: quóniam laus mea tu es.
15 Ecce ipsi dicunt ad me: Ubi est verbum Dómini? véniat.
16 Et ego non sum turbátus, te pastórem sequens: et diem hóminis non desiderávi, tu scis. Quod egréssum est de lábiis meis, rectum in conspéctu tuo fuit.
17 Non sis tu mihi formídini, spes mea tu in die afflictiónis.
18 Confundántur qui me persequúntur, et non confúndar ego: páveant illi, et non páveam ego: induc super eos diem afflictiónis, et dúplici contritióne cóntere eos.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Locúti sunt advérsum me lingua dolósa, et sermónibus ódii circumdedérunt me: pro eo ut me dilígerent, detrahébant mihi:
* Ego autem orábam, et exaudísti me, Dómine, Deus meus.
℣. Et posuérunt advérsum me mala pro bonis, et ódium pro dilectióne mea.
℟. Ego autem orábam, et exaudísti me, Dómine, Deus meus.

℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May His blessing be upon us who doth live and reign for ever. Amen.

Leitura 1
Lesson from the book of Jeremias
Jer 17:13-18
13 O Lord, the hope of Israel: all that forsake thee shall be confounded: they that depart from thee, shall be written in the earth: because they have forsaken the Lord, the vein of living waters.
14 Heal me, O Lord, and I shall be healed: save me, and I shall be saved, for thou art my praise.
15 Behold they say to me: Where is the word of the Lord? let it come.
16 And I am not troubled, following thee for my pastor, and I have not desired the day of man, thou knowest. That which went out of my lips, hath been right in thy sight.
17 Be not thou a terror unto me, thou art my hope in the day of affliction.
18 Let them be confounded that persecute me, and let not me be confounded: let them be afraid, and let not me be afraid: bring upon them the day of affliction, and with a double destruction, destroy them.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. They have spoken against me with a lying tongue; they compassed me about also with words of hatred: in return for my love they were my adversaries:
* But I gave myself unto prayer; and Thou hast heard me, Lord my God!
℣. And they have rewarded me evil for good, and hatred for my love.
℟. But I gave myself unto prayer; and Thou hast heard me, Lord my God!
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Divínum auxílium máneat semper nobíscum. Amen.

Lectio 2
Jer 18:13-18
13 Quis audívit tália horribília, quæ fecit nimis virgo Israël?
14 Numquid defíciet de petra agri nix Líbani? aut evélli possunt aquæ erumpéntes frígidæ, et defluéntes?
15 Quia oblítus est mei pópulus meus, frustra libántes, et impingéntes in viis suis, in sémitis sǽculi, ut ambulárent per eas in itínere non trito:
16 Ut fíeret terra eórum in desolatiónem, et in síbilum sempitérnum: omnis qui præteríerit per eam obstupéscet, et movébit caput suum.
17 Sicut ventus urens dispérgam eos coram inimíco: dorsum, et non fáciem osténdam eis in die perditiónis eórum.
18 Et dixérunt: Veníte et cogitémus contra Jeremíam cogitatiónes: non enim períbit lex a sacerdóte, neque consílium a sapiénte, nec sermo a prophéta: veníte, et percutiámus eum lingua, et non attendámus ad univérsos sermónes ejus.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Dixérunt ímpii apud se, non recte cogitántes: Circumveniámus justum, quóniam contrárius est opéribus nostris: promíttit se sciéntiam Dei habére, Fílium Dei se nóminat, et gloriátur patrem se habére Deum:
* Videámus si sermónes illíus veri sunt: et si est vere Fílius Dei, líberet eum de mánibus nostris: morte turpíssima condemnémus eum.
℣. Tamquam nugáces æstimáti sumus ab illo, et ábstinet se a viis nostris tamquam ab immundítiis: et præfert novíssima justórum.
℟. Videámus si sermónes illíus veri sunt: et si est vere Fílius Dei, líberet eum de mánibus nostris: morte turpíssima condemnémus eum.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. God's most mighty strength alway be His people's staff and stay. Amen.

Leitura 2
Jer 18:13-18
13 Therefore thus saith the Lord: Ask among the nations: Who hath heard such horrible things, as the virgin of Israel hath done to excess?
14 Shall the snow of Libanus fail from the rock of the field? or can the cold waters that gush out and run down, be taken away?
15 Because my people have forgotten me, sacrificing in vain, and stumbling in their ways, in ancient paths, to walk by them in a way not trodden:
16 That their land might be given up to desolation, and to a perpetual hissing: every one that shall pass by it, shall be astonished, and wag his head.
17 As a burning will I scatter them before the enemy: I will shew them the back, and not the face, in the day of their destruction.
18 And they said: Come, and let us invent devices against Jeremias: for the law shall not perish from the priest, nor counsel from the wise, nor the word from the prophet: come, and let us strike him with the tongue, and let us give no heed to all his words.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. The ungodly said, reasoning with themselves, but not aright; Let us lie in wait for the righteous, because he is clean contrary to our doings he professeth to have the knowledge of God, he calleth himself the Son of God, and boasteth that he hath God to his Father.
* Let us see if his words be true; and, if he be indeed the Son of God, let Him deliver him from our hand; let us condemn him with a shameful death.
℣. We are esteemed of him as counterfeits, and he abstaineth from our ways as from filthiness, and commendeth the end of the just.
℟. Let us see if his words be true; and, if he be indeed the Son of God, let Him deliver him from our hand; let us condemn him with a shameful death.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.

Lectio 3
Jer 18:19-23
19 Atténde, Dómine, ad me, et audi vocem adversariórum meórum.
20 Numquid rédditur pro bono malum, quia fodérunt fóveam ánimæ meæ? Recordáre quod stéterim in conspéctu tuo, ut lóquerer pro eis bonum, et avérterem indignatiónem tuam ab eis.
21 Proptérea da fílios eórum in famem, et deduc eos in manus gládii: fiant uxóres eórum absque líberis, et víduæ: et viri eárum interficiántur morte: júvenes eórum confodiántur gládio in prǽlio.
22 Audiátur clamor de dómibus eórum: addúces enim super eos latrónem repénte: quia fodérunt fóveam ut cáperent me, et láqueos abscondérunt pédibus meis.
23 Tu autem, Dómine, scis omne consílium eórum advérsum me in mortem: ne propitiéris iniquitáti eórum, et peccátum eórum a fácie tua non deleátur: fiant corruéntes in conspéctu tuo, in témpore furóris tui abútere eis.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Circumdedérunt me viri mendáces: sine causa flagéllis cecidérunt me:
* Sed tu, Dómine defénsor, víndica me.
℣. Quóniam tribulátio próxima est, et non est qui ádjuvet.
℟. Sed tu, Dómine defénsor, víndica me.
Gloria omittitur
℟. Circumdedérunt me viri mendáces: sine causa flagéllis cecidérunt me: * Sed tu, Dómine defénsor, víndica me.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May He that is the Angels' King to that high realm His people bring. Amen.

Leitura 3
Jer 18:19-23
19 Give heed to me, O Lord, and hear the voice of my adversaries.
20 Shall evil be rendered for good, because they have digged a pit for my soul? Remember that I have stood in thy sight, to speak good for them, and turn away thy indignation from them.
21 Therefore deliver up their children to famine, and bring them into the hands of the sword: let their wives be bereaved of children and widows: and let their husbands be slain by death: let their young men be stabbed with the sword in battle.
22 Let a cry be heard out of their houses: for thou shalt bring the robber upon them suddenly: because they have digged a pit to take me, and have hid snares for my feet.
23 But thou, O Lord, knowest all their counsel against me unto death: forgive not their iniquity, and let not their sin be blotted out from thy sight: let them be overthrown before thy eyes, in the time of thy wrath do thou destroy them.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. Liars are come round about me, they have fallen upon me with scourges without a cause.
* But do Thou, O Lord my Redeemer, avenge me!
℣. For trouble is near, and there is none to help.
℟. But do Thou, O Lord my Redeemer, avenge me!
Omite-se Glória
℟. Liars are come round about me, they have fallen upon me with scourges without a cause. * But do Thou, O Lord my Redeemer, avenge me!
Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
Skip the rest, unless praying Lauds separately.
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Præsta, quǽsumus, omnípotens Deus: ut, qui nostris excéssibus incessánter afflígimur, per unigéniti Fílii tui passiónem líberemur:
Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oração {do Próprio do tempo}
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Oremos
O Almighty God, we beseech Thee that we whose transgressions do unceasingly harm us, may find freedom in the Suffering of Thine Only-begotten Son.
Que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amen
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Conclusão
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
℣. E que as almas dos fiéis, pela misericórdia de Deus, descansem em paz.
℟. Amen.
Pai Nosso, que estais nos céus, santificado seja o vosso Nome, venha a nós o vosso Reino; seja feita a vossa vontade assim na terra como no Céu.
O pão nosso de cada dia nos dai hoje; Perdoai-nos as nossas dívidas, assim como nós perdoamos aos nossos devedores; e não nos deixeis cair em tentação; mas livrai-nos do mal. Amen.
Post Divinum officium

Matutinum    Laudes
Prima    Tertia    Sexta    Nona
Vesperae    Completorium
Omnes    Plures    Appendix

Options    Sancta Missa    Ordo

Versions
Tridentine - 1570
Tridentine - 1888
Tridentine - 1906
Divino Afflatu - 1954
Reduced - 1955
Rubrics 1960 - 1960
Rubrics 1960 - 2020 USA
Monastic - 1963
Ordo Praedicatorum - 1962
Language 2
Latin
Dansk
Deutsch
English
Español
Français
Italiano
Magyar
Polski
Português
Latin-Bea
Polski-Newer
Votives
Hodie
Apostolorum
Evangelistarum
Unius Martyris
Plurimorum Martyrum
Confessoris Pontificis
Doctorum Pontificium
Confessoris non Pontificis
Doctoris non Pontificis
Unam Virginum
Plures Virgines
Non Virginum Martyrum
Non Virginum non Martyrum
Dedicationis Ecclesiae
Officium defunctorum
Beata Maria in Sabbato
Beatae Mariae Virginis
Officium parvum Beatae Mariae Virginis

Versions      Credits      Download      Rubrics      Technical      Help